دخملیه جیگر طلا

وای که چقدر خوشحالم من.

چرا؟؟؟

چون الان با مامان مرضیت صحبت می کردم و گفت امروز رفته سونو و معلوم شده دخملی.

آخ که خاله فدات شه عزیزم.

الانم که دارم واست می نویسم هم خوشحالم و می خندم.

البته یه جورایی حسمون بهمون می گفت دخملی ها. چراشو نمی دونم.

حتی شبی که اینجارو واست درست کردم هم عمو اقبال می گفت حس

می کنه دخملی و یه خمل تپلی و ناناز نشونم داد و گفت حس می کنه

این شکلی می شی. هرچند که تو از اونم خوشکلتری.

عزیز دلم حسابی مواظب خودت باش و کاری نکن مامان مرضیت نگران شه. 

حتما تا الان فهمیدی چقدر بهت وابسته شده و هیچ چیز، هیچ چیز واسش

به اندازه ی سلامتیه تو دیگه واسش مهم نیست و با تمام وجودش تو رو

می خواد.

اسم وبلاگتم خودش واست انتخاب کرد. هدیه ی الهی. می خوام بدونی

که چقدر واسش عزیز و مهم و خاصی. 

من می دونم از اون جگرای عاقلی می شی که مامان مرضیه و بابا فرشادت

و همه ی ماها همیشه بهت افتخار می کنیم و به مامانت کمک می کنی

خوشحالتر از قبل باشی. 

آخ که چقدر دلم ضعف می ره واست.

خوب الان که معلوم شد دخملی می تونم راحت واست خرید کنم و

چیزای خوشکل خوشکل ببافم واست.

الان که اینارو می نویسم 4 ماهته و یعنی ایشالا 5 ماه دیگه می یای

پیشمونو مارو از الان خوشحالتر می کنی. پس مشتاقانه منتظرتیم.

راستی قالب وبلاگت رو دوست داری؟؟

هر چی قالبارو عوض کردم هیچ کدوم به اندازه ی این یکی به دلم ننشست.

تمشم به نظرم دخترونست.

اسمشم فرشتست. مثل خودت که فرشته ایی. عشقی.

همه چیزی.

بووووس